NALA URODZIŁA!

unsplash.com | Helena Lopes
IMIĘ: Początkowo jego imię miało brzmieć zupełnie inaczej. Zostało ono wymyślone przez jego zmarłą babkę. Matka jednak zdecydowała się nazwać swoje dziecko nazwą jednego z drinków. Miano, które nosi ten biały stworek to Mojito [czyt. Mohito].
PŁEĆ: Ten biały szczeniak to zdecydowanie przedstawiciel tej silniejszej płci.
WIEK: Na swoim koncie posiada już półtora roku. Niedługo będzie dorosły i obejmie stanowisko po swojej matce.
RASA: W przypadku tego stworzenia nie można mówić o jakiejkolwiek rasie. Mimo iż jego ojciec jest rasowym seterem, to w żyłach matki szczenięcia płynie krew tylu różnych ras, że Mojito jest zwykłym mieszańcem. Sam jednak stawia się gdzieś pomiędzy owczarkiem australijskim a owczarkiem szwajcarskim.
DATA URODZENIA: Urodził się jako pierwsze szczenię z pierwszego miotu swojej matki, co uczyniło go przyszłym przywódcą stada. Na świat przyszedł dokładnie drugiego czerwca.
CHARAKTER: Stojący przed państwem szczeniak imieniem Mojito jest psem niezwykle zmiennym, od którego nie można zbyt wiele wymagać. Samczyk nie cierpi się uczyć, jednak z ogromną chęcią poznaje otaczające go nowe rzeczy. Nie można mu czegoś nakazywać, gdyż jeśli robi coś z przymusu, robi to na szybko i nie do końca dokładnie. Natomiast kiedy zechce zrobić coś z własnej woli będzie się niezwykle starać, by zadowolić samego siebie oraz w pewnym stopniu osobę, dla której to robi. W pewnym sensie jest perfekcjonistą, jednak imponuje mu minimalizm. Białe szczenię zdecydowanie należy do osób, które mimo dużych pokładów czasu robią coś na ostatnią chwilę. Nigdy jednak nie zapomina o zadaniach, które sam sobie wyznaczył lub wyznaczyli mu inni. Mojito jest typem osoby niezależnej. Stara się chodzić własnymi ścieżkami, za każdym razem próbując pokazać jak świetnie radzi sobie sam, bez niczyjej pomocy. Nie słucha innych osób, które nie należą do jego jakże małej rodzinki. Nikt nie może mu narzucać własnych racji, ponieważ on zawsze wie wszystko najlepiej. Bynajmniej tak uważa Mojito. Często się jednak okazuje, że ową rację posiada, ale zdarza się iż bywa zupełnie odwrotnie. Mimo wszystko, jest to niezwykle inteligentny szczeniak, który zawsze wszystko starannie musi przemyśleć przed udzieleniem jakiejkolwiek odpowiedzi. Czasami jednak woli sprawiać wrażenie głupiutkiego szczenięcia. Białe szczenię zawsze jest sobą, nie nakłada na swój pyszczek żadnych masek. Nie zmienia się w zależności od towarzystwa, które dobiera bardzo starannie. Przeważnie to inni zmieniają się dla niego. Mojito zawsze stara się być tym samym, pogodnym, ale i delikatnie wrednym i ironicznym szczenięciem. Na jego pysku zawsze gości uśmiech. Nie jest ważne jaki. Szczeniak sądzi, że uśmiechem potrafi zmienić wszystko i wszystkich. Bardzo się nie myli. Inni potrafią odebrać inaczej jego intencje gdy widzą na jego białym pyszczku szeroki [niekoniecznie szczery] uśmiech. Nieodłącznym elementem jego postaci jest ironia, której zdarza mu się nawet nadużywać. Jednak co najgorsze w tym wszystkim, młody bohater tego formularza stosuje ją bardzo umiejętnie. Z niej właśnie słynie młody Mojito, z ironii. Nie potrafi jednak kłamać, zawsze stara się mówić prawdę, chociaż zdarza mu się zachować milczenie w niektórych momentach. Woli po prostu czegoś nie powiedzieć, niż zranić kogoś innego. Mojito to ten typ, który zawsze musi mieć to, czego zapragnie. Sam wyznacza sobie cele i dąży do nich uparcie. Owszem, jest niesamowicie upartym psem. Ale taki już jest, nieokiełznany, dziki. Jest wolny i taki już chce pozostać do końca swoich dni.
RODZINA: 
  • Nala — Rodzicielka białego szczenięcia to brązowa samica, przywódczyni stada. Podchodzi ostro do wychowania swojego pierworodnego, gdyż chce aby był jak najlepszym alfą, kiedy ona odejdzie na emeryturę. Szczenię nie do końca rozumie powagę sytuacji i lekceważy matkę. Mimo iż bardzo ją kocha, nie okazuje tego.
  • Makbeth — Rasowy seter angielski o czarnym umaszczeniu jest ojcem Mojito. Samiec jest dużo starszy od swojej partnerki. Białego bohatera tego formularza jednak nie obchodzi różnica wieku jego rodziców. Stwarzają mu kochający dom, a to najważniejsze dla młodego psa. Z samym psem, szczenię nie okazuje sobie szczególnych uczuć, wie jednak, że mimo wszystkich wad swojego ojca, zawsze może na nim polegać.
  • Maerose — Jedyne rodzeństwo białego szczenięcia. Dodatkowo musiała mu się trafić siostra i nad tym faktem szczenię niezwykle ubolewa. Zdecydowanie wolałby mieć brata. Mimo to, bardzo kocha swoją młodszą siostrzyczkę i jest w stanie zrobić dla niej wszystko. Rzecz jasna, nie okazuje jej swoich uczuć. Chce jednak, żeby Mae była bezpieczna i aby nikt nie zrobił jej krzywdy.
AUTOR: koniara1002 | nestea.lovciam@gmail.com | alfeła#3310

****

unsplash.com | Jordan Whitt
IMIĘ: Maerose. Zdecydowanie woli, gdy jest ono skracane do "Mae" niż do "Rose".
PŁEĆ: Bez dwóch zdań suczka.
WIEK: Liczy sobie zaledwie półtora roku.
RASA: Mieszaniec. Przez rodzinę jej matki przewinęło się już zbyt wiele ras, by cokolwiek wyszczególniać, ojciec zaś jest rasowym seterem angielskim. Ona sama, wskutek zadziwiających połączeń genów, zdaje się przypominać dobermana. Legenda głosi, że w rodzinie Alf Północnych Krańców kiedyś przewinął się przedstawiciel tejże rasy, który to może być powodem takiego, a nie innego wyglądu małej Mae.
DATA URODZENIA: 2 czerwca.
CHARAKTER: Młodsze szczenię pary Alfa Północnych Krańców stanowi zadziwiające połączenie cech i przyzwyczajeń swych rodziców. Maerose matce zawdzięcza głównie swój upór i żarliwość, a także ciekawość wobec otaczającego ją świata. Nie da sobie w kaszę dmuchać, nie ma problemów z postawieniem się komukolwiek, kto stara się jakkolwiek utrudnić jej życie, rzucać kłody pod nogi. Posiada wrodzony urok i czar, którego jest świadoma, i którego już nawet w tak młodym wieku używa, by nieco pomanipulować innymi psami i zdobyć cel, do którego w danej chwili dąży - tu niestety najwyraźniej odzywają się cechy odziedziczone po ojcu. Zawdzięcza mu również dość wysoko rozwiniętą umiejętność strategicznego myślenia i zamiłowanie do tworzenia wszelkich planów działania. Potrafi być niecierpliwa, lecz tylko, gdy jej plan zdaje się iść nie po jej myśli. Nie jest jednak oczywiście złą i zdemoralizowaną do cna manipulantką, takie podsumowanie jej osoby stanowiłoby obrazę dla trudu, jaki jej rodzice wkładają w jej wychowanie. Jest dość wrażliwa, choć potrafi to w większości przypadków kryć. Cechuje ją również oddanie, kolejna cecha odziedziczona po matce, oddanie wszelkim ideom, które wyznaje, oddanie bliskim jej psom, zwłaszcza rodzinie. Wyróżnia ją również bezwarunkowa tolerancja. Nigdy nie ocenia innych po pozorach, swe opinie buduje na podstawie zachowań, które obserwuje. Jeśli już o obserwowaniu mowa, zdaje się być w tym mistrzynią, potrafi zmieścić w swej stosunkowo niewielkiej szczenięcej główce naprawdę dużo istotnych i nieistotnych informacji o otaczających ją osobach.
RODZINA: 
  • Nala [matka] - ich zbliżone charaktery, w tym pod względem tych nieco trudniejszych cech, sprawiają, że czasem trudno im się dogadać. Zazwyczaj jednak ta relacja córki i matki jest jak najlepsza, a potomkini Alf często nie szczędzi swej matce czułości i innych oznak miłości. Jest ona jedyną osobą, którą Mae obiecała sama sobie nigdy przenigdy nijak manipulować, nawet jeszcze przed rozmową z ojcem, w której ten ją o to poprosił. 
  • Makbeth [ojciec] - ich relacja bywa niezwykle skomplikowana. Makbeth, co sam jej kiedyś powiedział, widzi w niej część tych swoich cech, których się wstydzi. Dlatego też ich rozmowy sam na sam zazwyczaj stanowią poważne dyskusje na temat pracy nad nimi, co Mae uważa za szczyt idiotyzmu, widząc, że jej ojciec tylko częściowo się ich wyzbył. Oczywiście kocha go, lecz to okazuje już nieco mniej niż miłość do Nali, uwielbia spędzać z nim czas przy określonych warunkach czy po prostu przychodzić do niego, gdy czuje, że musi po prostu pomilczeć. 
  • Mojito [brat] - jedyne jej rodzeństwo, z którego płci niezwykle się cieszy, gdyż nie stanowi on dużej konkurencji przy czarowaniu innych. Wie, że zawsze może na niego liczyć, wie, że starszy od niej o te kilka minut brat stara się być jej aniołem stróżem, za co jest mu bardzo wdzięczna. Kocha go, lecz w ramach niewypowiedzianej i niepisanej umowy pomiędzy nimi nie okazuje tego zbytnio, tak jak on nie okazuje swojej miłości do niej. 
  • Coccinelle i Revelin [dziadkowie od strony matki] - Nala dość często o nich opowiada. Młoda suczka lubi te opowieści, lecz nie jest fanką tej całej otoczki wyidealizowania, której używa wtedy jej matka. 
  • River [ciotka od strony ojca] - jedyny członek rodziny Makbetha, o którym ten kiedykolwiek wspomina, choć dzieje się to dość rzadko. Zawsze ma wtedy na pysku niezwykle ciepły uśmiech, ale w jego oczach widać pewien smutek.
AUTOR: Epona | Maerose#4026

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Template made by Margaryna, copying for any purpose prohibited. Contact: polskamargaryna@gmail.com. Credits: header, background, fonts, palette