ŁOWCA — FLOKI

flickr.com | Ria Putzker

IMIĘ: Floki.

SKRÓTY: brak.

MOTTO: Odyn jest ze mną.

PŁEĆ: samiec.

WIEK: cztery lata.

DATA URODZENIA: dwudziesty ósmy dzień lutego.

STANOWISKO: łowca.

ODPOWIEDNIK: Gustaf Skarsgård

CHARAKTER: Otaczająca Flokiego aura sprawia, że ci, którzy chcą go poznać, dzielą się na dwie grupy. Pierwsze grono, nieco zatrwożone, odpuszcza, u drugiego natomiast widać narastające zainteresowanie. Niestety większość psów napotkanych przez samca należy jednak do pierwszego zestawienia.

Floki to ekscentryk, który często buja w obłokach, znajdując uciechę w najbłahszych okolicznościach. Mimo że niejednokrotnie określany był jako wścibski, albowiem cechuje się niebotyczną i niepohamowaną dociekliwością, emanuje optymizmem, jest skory do pomocy oraz nie przejdzie obojętnie obok kogoś, kto jej potrzebuje, choć jego idee związane z rozwiązywaniem trudności nie zawsze przynoszą oczekiwane, pozytywne rezultaty. Wierny oraz lojalny osobnikom godnym jego zaufania, samiec stawia ich szczęście ponad własne potrzeby i zrobi wszystko, by czuli się dobrze, nawet jeżeli wiązałoby się to z wymordowaniem istot stojących na drodze do ich dostatku.

Bardzo znaczącym aspektem usposobienia Flokiego jest także silna wiara w nordycki panteon, z którym we wczesnej młodości zapoznała go matka. Pies jest gorliwie oddany swym bogom, ma skłonność do postrzegania wielu wydarzeń jako mających ogromne znaczenie duchowe, twierdzi, że żyje po to, by służyć, a nękające go wizje są błogosławieństwem. Wykazuje pokaźną nietolerancję wobec tych, którzy nazywają go fanatykiem, i czasem może stanowić poważne zagrożenie.
RODZINA:
— matka — Vokko.
— ojciec — nieznany.
PARTNERSTWO: brak.
POTOMSTWO: brak.
APARYCJA:

• Rasa: american wolfdog.
• Umaszczenie: czerń i szarość.
• Wysokość: sześćdziesiąt osiem centymetrów w kłębie.
• Masa: dwadzieścia osiem kilogramów.
• Długość sierści: krótka.

CIEKAWOSTKI: brak.

HISTORIA: Floki urodził się jako niechciany przez ojca i długo wyczekiwany przez matkę owoc przelotnej miłości, a kształcony pod jej czujnym, troskliwym okiem, szybko wyrósł na roztropnego i samodzielnego młodziaka, który — zgodnie z zasadami panującymi w tej części Norwegii — musiał po jakimś czasie opuścić rodzinne gniazdo.

Zrobiwszy tak, jak bogowie nakazali, włóczył się po kraju fiordów, aż dotarł na tereny Północnych Krańców, do których postanowił dołączyć.

AUTOR: shiberia#6891 | shiberia68@gmail.com